به طور سنتی کسبه برای وزن از واحدهایی چون «سوت»، «قیراط»، «سیر»، «چارک»، «صدی»، انواع «من» و «خروار» استفاده میکردند. در دهههای اولیه قرن 14 تصمیم تغییر اوزان قدیمی با اوزان جدید و یکسان سازی آنها در سراسر کشور اتخاذ و شهرداری‌ها مامور اجرای آن میشوند. اجرای این تصمیم نیاز به آشنای و ترویج در بین کسبه و مردم داشت و سالها برای نهادینه شدن زمان برد. در همین دوران جنس پولها به دلایل بهداشتی از نیکل به نقره تبدیل شد. اسناد آورده شده فراز و نشیبهای تغییر واحدها را نشان میدهد.
عناوین اسناد:
1- بخشنامه درمورد اجرای قانون اوزان و مقیاس‌ها در.
کشور.
سال ۱۳۱۴ / .۱ برگ / مرکز اسناد اصفهان.
2- شناساندن مردم با اوزان و مقیاس‌ها.
سال ۱۳۱۴ / .3 برگ / مرکز اسناد اصفهان.
3- تهیه وزنه‌های قانونی و فروش آن به کسبه.
سال ۱۳۱۴ / .2 برگ / مرکز اسناد اصفهان.
4- تعیین تکلیف درمورد رواج مسکوکات برنجی در سده.
سال ۱۳۱۴ / .2 برگ / مرکز اسناد اصفهان.
5- خرید وزنه‌های قانونی توسط پیشه‌وران.
سال ۱۳۱6 / .2 برگ / مرکز اسناد اصفهان.
6- دستور تبدیل پشیزهای قدیمی به پول رایج.
سال ۱۳۱7 / .۱ برگ / مرکز اسناد اصفهان.
7- جمع آوری پشیزهای قدیمی.
سال ۱۳۱7 / .۱3 برگ / مرکز اسناد اصفهان.
8- جمع آوری پشیزهای مسی و نیکلی در سده.
سال ۱۳۱8 / .2 برگ / مرکز اسناد اصفهان.
9- ملزم نمودن پیشه‌وران به استفاده از اوزان و مقیاس‌های قانونی.
سال ۱۳22 / .۱ برگ / مرکز اسناد اصفهان.
10- اعزام مامورین شهرداری اصفهان جهت جمعآوری اوزان قدیم و تبدیل آن به اوزان جدید در استان اصفهان.
سال ۱۳25 / .۱ برگ / مرکز اسناد اصفهان.
11- اجرای قانون نظارت بر اوزان و مقیاس‌ها توسط شهرداری‌ها.
سال ۱۳26 / .2 برگ / مرکز اسناد اصفهان.
12- تهیه اوزان و مقیاس‌های معمولی در شهرستان‌ها توسط شهرداری‌ها.
سال ۱۳26 / .۱ برگ / مرکز اسناد اصفهان.
منبع: کتاب از زبان اسناد، محمدعلی شاهین، گروه 29