آیت اله محمد باقر درچه ای
نام پدر: سید مرتضی
لقب : موسوی
ولادت: 1264 یا 1263 ه.ق
درگذشت: 1302 خورشیدی / 1342ه . ق
آرامگاه: تکیه تخت فولاد اصفهان
استاد ایت اله بروجردی
کودکی و تحصیلات:
سید محمد باقر که با 31 واسطه نسبتش به امام موسی بن جعفر(ع) می رسد، چند سال نزد پدر شاگردی کرد و سپس به حوزه اصفهان رفت و مدت 12 سال در آنجا، مشغول تحصیل شد. پس از آن برای ادامه تحصیل به نجف عزیمت نمود و چهارده سال در آنجا نزد اساتید مختلف کسب علم و دانش نمود، آنگاه به اصفهان بازگشت و مشغول ارشاد و تدریس شد.
اهم فعالیت ها:
1. تربیت شاگردان: ایشان به تربیت شاگردان متعددی در حوزه پرداخته که اکثر قریب به اتفاق آنها از مشاهیر و علما می باشند که برجسته ترین آنها حضرت آیت الله العظمی بروجردی می باشد. به جز ایشان، آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی، آقا رحیم ارباب، جمال گلپایگانی، صافی گلپایگانی، نجفی قوچانی، میرزا علی شیرازی، شیخ محمد باقر زند کرمانی و آیت الله اشرفی اصفهانی و استاد جلال همایی را می توان نام برد که هر کدام خود بعدها از اساتید بزرگ حوزه شدند.
2. ترویج صحیح تعالیم دینی و مکتب تشیع و مبارزه با خرافات و اظهارات و بیانات بدون سند به ویژه در مورد ائمه اطهار(ع) و داشتن رویه معتدل و به دور از افراط.
3. تألیفات متعدد
آثار و تألیفات:
ایشان از زمانی که شروع به تألیف نمود که هجده جلد از آنها چاپ شده و اگر بقیه چاپ شود، حدود 60جلد کتاب می شود.
درگذشت
در سال 1342ه.ق چهره در نقاب خاک کشید که همزمان با شروع فشارهای رضا خان به علما می باشد و شواهد و اسناد نشان می دهد که ایشان به دست عوامل رضا شاه به شهادت رسید و محل دفن ایشان، تکیه تخت فولاد اصفهان می باشد.
در باب زندگی ایشان، یک کتاب قبل از انقلاب، نگارش یافته و در سال 1383 هم مؤسسه اطاعات، کتاب ستاره ای از شرق را که در مورد زندگی ایشان می باشد، به چاپ رسانده است.